पयर भारताचे प्रधानमंत्रीन देशाचे निवासींक आत्मनिर्भरता आनी आत्मविश्वास आसूका म्हळालो उलो दिलो. कोरोना माहामारी सगळे विश्वांत पसरल्या उपरांत आमगेले देशाचे आर्थीक परिस्थिती खूब भिगड्ल्या. ही स्थितीÄ फक्त आमगेले देशाक म्हात्र न्हय, आर्थीक जावन सधॄड आशीलें खूब देशाक आयले. ह्या भिगड्लेले आर्थीक स्थिती थावन भायर येवका जाल्यार आमका स्वावलंबन आनी आत्मविश्वासाचें अवश्यकता आस.
रतांत केदनाय आमगेले म्हाल्गड्यानी स्वावलंबनाक खूब महत्व दिलां. हांगाचें जीवन शैली आनी शिक्षण स्वावलंबनाक पूरक जावनु आशीलें. आमगेले म्हालगडे चडावत शेतकार आनी व्यारेलीं आशीलेंत. शेतकाम, घरा काम, बणसाळेंत, दुकानांत भुरग्यालें हातांत ल्हान ल्हान काम करयतात आशिलेंत. काम करता करता शेतकाम व्य्ज्ग् कोरचाक शिकतातशिलेंत. अविभक्त कुटुंबांत घरभर जन तितलेंच कामय आसतालें. देकून रांदपाक सहाय करताना रांदप शिकतलेंत. तशेंच घरांत दूधा खातीर गाय म्हशी पोसतलेंत. गोरवांक ,वास्रांक बांदूचे, तण घालचें दूध काडचें अशें घरचे सगट लोक मेळन काम करतलेंत. मोटार पंप नातिल्यान बांयचे उदाक काडप, कपडे धुवचे यंत्र नातिल्यान कपडे धुवचे, आयदन घासचें, घरांत शिताडो अशें दिवस भर काम आसतलें. शेतकामाक वोकलांचे आसल्यारीय घरचे लोक मेळन काम करतलेंत. घरचे भुरगीं म्हलगडेनी काम करचे पोळोनु काम शिकतात आशीलेंत. तशें प्रौढावस्तेक येताना सगट कामाचें जाणवाय तांका येतशीली.
शाळेंतुलें शिक्षणय स्वावलंबनाक पूरक जावन आसतालें. शाळेंत सर्वकक्षा भुरग्यानींच साफ करकाशीलें. हफ्तेंत दोन दीस कार्यानुभव वर्ग आस्तालो. त्या वर्गांत शाळेंत आशीले उद्यानांत भुरग्यानी खोंडूचे, तण काडचें, झाड वोवचें, झाडांक उदाक घालचें काम कोरका आशीलें. तशेंच शिवणे वर्ग आस्तालें. खेळनु या कार्यानुभव वर्गाचे उपरांत बांयत दाकून उदाक तांडू नहात, पाय धूंवन मुकावयले वर्गाक येवचें रिवाज आशीलें. हें सगट स्वावलंबी जीवन करचाक पूरक जावन आशीलें.
भारताक व्यापार करचाक आयिले ब्रिटिष, पोर्तुगीस आडळीत करूंक लागले. आमगेले म्हालगड्Äयानी स्वातंत्र्या खातीर खूब झूजलेंती, बादानय दिलें. ब्रिटिशानीं आमगेले देशांत तयार जावचे कपडे आनी इतर वस्तु बंद करन तांगेले देशाचे वस्तु हाडून हांगा विक्री करचाक लागले. त्या वेळार महात्मागांधीन स्वदेशी चळवळ आरंभ केलें आनी विदेशी वस्तु हुल्पायले. ताजेन तांगेले व्याराक खूब मार बसलो. महात्माले स्वदेशी चळवळ आनी नेताजीले फौज आमका स्वातंत्र्य मेळचाक कारण जालें. हो स्वदेशी मंत्र साभार काळ तांय आमगेले देशांत आशीलें.
देशांत कैगारिका क्रांती आरंभ जालें. ल्हान व्होड कारखानो आरंभ जाले. गांवांचे शेत विकून कारखानो बांदूचाक जागो दिलो. त्या कारखानेंत गांवचे लोकांक काम मेळचाक लागलें. शिक्षण क्रांती जातच शाळेंत पट्य पुस्तकाचे शिक्षणाक महत्व चड जालें. संतान नियंत्रण कायदे निमीत घरांत एक दोन भुरगीं आशिल्यान तांका बरें शिक्षण दीवका म्हळेले महदाशेंत घरांत काम करयनांत जालें. नगर जीवनांत भुरग्यांक दूर शाळेक बस, रिक्षा व्यवस्था आशील्यान चालत वचें सवाय ना जाल्या. आज आमगेले शिक्षण, आनी घरांतुले जीवन शैली भुरग्यांक स्वावलंबन बदलाक गुलामपणाचे शिक्षण मेळता आस. शिक्षण पद्धती बदल जावका. भुरग्यांक स्वाभीमान आनी स्वावलंबनाचो शिक्षण मेळका.
जागतीकरण निमीत ऊंच शिक्षण घेतिले प्रतिभावंत लोक विदेशाक उद्योगा खातीर वचुन थंयच स्थीर जाले. थंय दाकून आÄियले विदेशी वस्तु पळयतच हांगाचे लोकालें स्वदेशी व्यामोह दूर जातच आयलें. विदेशी भांडवल कंपनीन भारतांत भारतीयालें अवश्यकतेक अनुसार जावनु वस्तु तयार करूंक शुरु केले उपरांत गांवांत जीवनावश्यक वस्तु तयार करचें ल्हान कारखानो सगट बंद पडली. विदेशी कंपेनी वस्तु विक्री करतच लाभ करचाक लागली. आमगेले देशांत नैसर्गिक संपत्ती, मानव संपन्मूल, प्रतिभा, ऊंच शिक्षण हें सर्व आसूनय आमगेले देशांत आमका मेळचें टी.वि, मोबायल, फ़्रिज, कपडे धुवचे यंत्र, आयदन धुवचे यंत्र, कंप्याटर, मोटरगाडी यें सगट विदेशी कंपनीचो वस्तु. आमगेले देशाचे पैशे विदेशाक व्हाळता आसा.
कोरोना माहामारी निमीत्त साभार लोकांक काम ना जालां. विदेशांत नौकरी कोरन आशीले खूब लोक परत भारताक आयलेंती. असले आर्थीक दुःस्थिती वेळार आत्मविश्वास दवरनु स्वावलंबन जीवन करचें अवश्यक. स्थानीक जावनु तयार जावचे वस्तूंक आमी देशीय आनी आंतरराड्ढ्रिय स्थरार बाजाराची सुवात मेळचें तशें आम्ही कोरका (श्ब्च्ग्न् ळ्ब् न्ब्च्ग्न्). ल्हान प्रमाणाचें कारखानेक (ल्प्ग्न्न्-ल्च्ग्न्ज्) व्होड स्थराचे कारखानेन आधार दीवका. नवो नवो वस्तूंचे आविष्कार कोरका मात्र न्हय खाशेलो गुणाक महत्व दीवका. अंतरराड्ढ्रीय गुण त्या वस्तूंक आसूंक जाय. स्थानी जावनु एक उद्यम वाडल्यार स्थानीक लोकांक उद्योगाक अवकाश मेळता. उद्योग आसल्यार आत्मविश्वास वाडता. एक आरोग्यवंत समाज निर्माण जाता. देकून आमगेले सरकारान ताका पूरक वातावरण आनी आर्थीक व्यवस्था तयार केलां. आमी भायर दाकून येवचे वस्तु सोडून आमगेले भौंतणींत तयार जावचे वस्तु घेवका. सूपर मार्केट सोडुन शेजाराचे दुकानांत व्यार कोरचें, सावयव तरकारी, फल, फूल घेवनु स्थानीक शेतकारांक तांगेले जीवनाक आधार दीवका. तांगेले आत्मविश्वास वाडोका. आमगेले देशाचे आर्थीक परिस्थिती सुधारणेक सहकार दीवका. ह्या विषयांत आमगेले भुरग्यांक जाणवाय दीवचे जवाब्दारी आमचेर आसा. स्वदेशी वस्तु उपयोग कोरनु स्वावलंबी सुभीक्ष देशाचे निर्माणाक बुन्याद घालयां. स्वदेशी जाया स्वाभिमानी जाया. आनी आत्मनिर्भर जाया.
देव बरें कोरो.....
- चंद्रिका मल्या